Hemerobius

Hemerobius[1]
Linnaeus, 1758
Hemerobius cf. pini
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Podgromada	owady uskrzydlone
Rząd	sieciarki
Rodzina	życiorkowate
Rodzaj	Hemerobius
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Hemerobius – rodzaj sieciarek (Neuroptera) z rodziny życiorkowatych (Hemerobiidae), dla której jest typem nomenklatorycznym. Został opisany przez Karola Linneusza w Systema Naturae w 1758 roku^[2].

Gatunki zaliczane do tego rodzaju są szeroko rozprzestrzenione na niemal wszystkich kontynentach. Nie ma ich w Australii, na Antarktydzie oraz na wyspach Oceanu Spokojnego. Wiele z nich ma holarktyczny zasięg występowania, co najmniej 50 występuje na kontynencie amerykańskim.

Jak wszystkie życiorkowate, larwy i owady dorosłe są drapieżnikami – naturalnymi sprzymierzeńcami człowieka w biologicznej walce ze szkodnikami. Stwierdzono znaczny ich wpływ na regulację populacji szkodników wielu upraw rolnych i sadowniczych, m.in. na plantacjach kawowca, kukurydzy i ostrokrzewu paragwajskiego^[3], wykorzystywanego w Ameryce Południowej do parzenia yerba mate. Sieciarki te żerują głównie na mszycach.

W zapisie kopalnym znane są z miocenu Kaukazu (H. incertus i H. prohumulinus) oraz z eocenu Anglii (H. tinctus)^[4].

Linneusz w swojej pracy zaliczył do rodzaju Hemerobius 15 gatunków sieciarek^[2]. Niektóre z nich (np. Hemerobius perla) zostały później przeniesione do innych rodzajów. Od tamtej pory opisano ponad 200 gatunków, z których obecnie ponad 100, po kolejnych rewizjach taksonomicznych, zalicza się do Hemerobius.

W Polsce stwierdzono występowanie następujących gatunków^[5]:

• Hemerobius atrifrons
• Hemerobius contumax
• Hemerobius fenestratus
• Hemerobius handschini
• Hemerobius humulinus
• Hemerobius lutescens
• Hemerobius marginatus
• Hemerobius micans
• Hemerobius nitidulus
• Hemerobius perelegans
• Hemerobius pini – życiorek brązowy
• Hemerobius simulans
• Hemerobius stigma

Kilka z nich zaobserwowano w kraju dopiero pod koniec XX wieku.